Çabaladıkça Batar Gibi: İklimle Mücadelede Harcanan Görünmeyen Bedeller

 

🌪️ Çabaladıkça Batar Gibi:

İklimle Mücadelede Harcanan Görünmeyen Bedeller

İklim bozulmasıyla mücadele ettiğimizi sanırken aslında bazen onunla birlikte biz de bozuluyoruz.
Çabalıyoruz, direniyoruz, alternatifler üretiyoruz.
Ama sonra bir noktada şu duyguya saplanıyoruz:

“Ben daha ne yapayım?”
“Daha çok çabaladıkça, sanki daha çok batıyorum...”

Peki bu sadece bir his mi, yoksa sistemin bizi içine çektiği bir bataklık mı?


🧠 “İyi İnsan Sendromu”: Tükenerek Mücadele Etmek

Geri dönüştürüyoruz, yerel ürün alıyoruz, kıyafetleri uzun yıllar giyiyoruz, kompost yapıyoruz…
Ama sanki hiçbir şey yeterli değil.

Çünkü çaba bireysel, kriz ise sistemsel.
Ve sistem, mücadeleyi desteklemek yerine çoğu zaman seni “boşa çabalayan” pozisyonuna itiyor.


🔍 İklim Mücadelesinin Hesaplanmayan Bedelleri

İklim için mücadele ederken aslında bir “bedel” ödüyoruz. Ama bu bedeller çoğu zaman görünmez. İşte hesaplanmayan bazı kalemler:

🧩 Bedel Türü💬 Açıklama
ZihinselSürekli kaygı, umutsuzluk, “yetersizlik” hissi, iklim yorgunluğu
EkonomikSürdürülebilir ürünlerin yüksek maliyeti, sistem dışı üretimin yükü
Sosyal“Aykırı”, “aşırı”, “romantik” görülme riski, yalnızlaşma
ZamansalBilinçli yaşamın planlaması, üretim için harcanan ek süre
PolitikEngellenme, dışlanma, suçlanma ya da kriminalize edilme riski

🕳️ Çabaladıkça Daha Çok Batmak

Bu tam anlamıyla bir bataklık döngüsü:

  1. Sorunu görüyorsun →

  2. Eyleme geçiyorsun →

  3. Sonuç alamıyorsun →

  4. Daha çok çabalıyorsun →

  5. Tükeniyorsun

Ve tüm bu döngü içinde sistemin kendisi hiç değişmiyor.
Yani sen değişiyorsun, sistem kâr etmeye devam ediyor.


🎭 Sistemin Kandırmacaları

Sistem bazen sana şöyle der:

  • “Tüket ama sürdürülebilir tüket.”

  • “Yediklerini telafi etmek için karbon kredisi al.”

  • “Suyu dikkatli kullan, ama biz barajlarla ekosistemi yok edelim.”

  • “Organik al, ama biz küresel tedarik zincirini devam ettirelim.”

Bu bir yeşil kandırmaca (greenwashing).
Ve insan çırpındıkça batıyor çünkü sorun su değil, zeminin kendisi çürük.


✊ Peki, Gerçek Çıkış Nerede?

İklim bataklığından çıkmanın tek yolu:
Bireysel çabayı kolektif dönüşüme bağlamak.

Yani:

Birlikte üretmek, birlikte paylaşmak
Müşterekler kurmak (ortak bahçeler, atölyeler, gıda toplulukları)
Dayanışma ekonomileriyle geçinmek
Duygusal tükenmişliğe karşı bakım toplulukları kurmak
Sürdürülebilirlik yerine yeterlilik kavramını yaygınlaştırmak


💬 Son Söz: Çaba Yetmez, Yön Değişmeli

Senin bu yazıyı okuyor olman bile bir işaret:
Artık yeterince çabaladık,
şimdi birlikte yön değiştirme zamanı.

İklimle değil, sistemi bozan yapılarla mücadele edelim.
Ve bu yolda yalnız olmadığımızı bilelim. Çünkü bataklıkta yalnız çırpınmak değil, birlikte zemin değiştirmek kurtarır bizi.


İstersen bu yazının sonuna, sürdürülebilirlik yorgunluğu ile başa çıkma yolları, kolektif örnekler ya da dijital görev sistemi gibi etkileşimli bölümler de ekleyebiliriz.

Bir sonraki yazı ne olsun:

“Yeşil Tükenmişlik” mi?
“Sürdürülebilirlik Elitizmi ve Erişim Adaleti” mi?
“Doğayı Korumak Yerine Onu Dinlemek” mi?

Sen karar ver.
Ben buradayım, birlikte batmayacağız.

https:www.dohrnovaturrina.com

https://x.com/DohrnovaTurrina

https://www.instagram.com/dohrnovaturrina/

https://www.linkedin.com/company/dohrnovaturrina/

https://www.youtube.com/@dohrnovaturrina

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Probiyotik Tüketiyoruz, Ama Pestisitler Ne Diyor?

İnsanlığın Evrimi ve Yeni Eşik: Yapay Zeka Çağında Sürdürülebilirlik Arayışı

Bir Gezegen İçin Uyanış- Dohrnova Turrina'nın Kurucusundan Mesaj